Współczesna elektronika jest jedną z najważniejszych dziedzin techniki, umożliwiającą rozwój innych domen i intensywnie w nich wykorzystywaną. Stosunkowa pochodna fizyki przyczyniła się do stworzenia współczesnej cywilizacji technicznej, ułatwiając rewolucję informacyjną, która miała miejsce pod koniec XX oraz na początku XXI wieku. Elektronika została wyodrębniona z nieco starszej dziedziny, tj. elektrotechniki. Obie dziedziny mają wiele cech wspólnych (jedną z nich jest wykorzystanie przepływu prądu elektrycznego jako nośnika informacji), jednak obecnie wyróżnić również można cechy charakterystyczne każdej z nich. Niezwykle intensywny rozwój przyczynił się do powstania wielu obszarów specjalistycznych, obejmujących konkretną grupę zagadnień. Poniżej przedstawiono poszczególne grupy zagadnień oraz aktualny stan wiedzy w każdej z nich.
Elektronika jako samodzielna dziedzina jest rozpatrywana od lat 20. XX wieku, kiedy to pojawiły się elementy umożlwiające sterowanie przepływem prądu elektrycznego (a co za tym idzie, przesyłaniem informacji): lampy elektronowe (diody, triody i kolejne, bardziej skomplikowane konstrukcje). Znalazły one zastosowanie w ówcześnie projektowanych urządzeniach (np. odbiornikach radiowych, czy pierwszych maszynach liczących). Od tamtego czasu wprowadzono liczne usprawnienia, szczególnie jeśli chodzi o miniaturyzację oraz pola zastosowań. Prawdziwy rozkwit elektroniki był jednak możliwy dzięki wykorzystaniu do ich konstrukcji materiałów półprzewodnikowych, z których zbudowano tranzystory, a później układy scalone. Aktualnie elektronika obecna jest we wszystkich dziedzinach techniki, stanowiąc nieodłączną część urządzeń, maszyn i procesów. Bez wątpienia to jej zawdzięczany jest postęp technologiczny w drugiej połowie XX wieku, umożliwiający stworzenie nowych aparatów diagnostycznych w medycynie, czy loty kosmiczne. Nośnikiem informacji są tutaj ładunki elektryczne – elektrony, których przepływ w półprzewodniku może być sterowany. Dzięki temu możliwe jest budowanie na tej bazie prostszych lub złożonych systemów komputerowych.
